هوای فشرده یا گاز هوای خشک، گازی است که رطوبت آن به حداقل رسیده است. این گاز معمولاً برای کاربردهایی استفاده می‌شود که نیاز به خلوص بالای گاز وجود دارد، مانند کاربردهای صنعتی، پزشکی و آزمایشگاهی.
تولید
برای تولید گاز هوای خشک، از روش‌های مختلفی استفاده می‌شود. یکی از روش‌های متداول، استفاده از خشک‌کن‌های جذبی است. در این روش، از مواد جاذبی مانند آلومینیوم کلرید یا سیلیکا ژل برای جذب رطوبت از هوا استفاده می‌شود.
روش دیگر تولید ، استفاده از خشک‌کن‌های تبریدی است. در این روش، از سرما برای تبدیل رطوبت موجود در هوا به یخ استفاده می‌شود.
رطوبت
میزان رطوبت موجود در گاز هوای خشک با درصد رطوبت نسبی آن بیان می‌شود. درصد رطوبت نسبی، نسبت مقدار رطوبت موجود در گاز به مقدار رطوبت اشباع آن در همان دما و فشار را نشان می‌دهد.
بیشتر بخوانید | قیمت نیتروژن
کاربرد
گاز Z.Air کاربردهای مختلفی دارد. از جمله کاربردهای این گاز می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
صنعتی: استفاده در فرآیندهای تولید، مانند تولید مواد غذایی، دارویی و شیمیایی
پزشکی: استفاده در تجهیزات پزشکی، مانند دستگاه‌های تنفس مصنوعی و دستگاه‌های جراحی
آزمایشگاهی: استفاده در آزمایشگاه‌ها برای انجام آزمایش‌های مختلف
مزایا
گاز هوای خشک مزایای مختلفی نسبت به هوا دارد. از جمله مزایای این گاز می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
خلوص بالا: گاز Z.Air دارای خلوص بالایی است و به همین دلیل، برای کاربردهایی که نیاز به خلوص بالای گاز وجود دارد، مناسب است.
این گاز دارای قابلیت اشتعال پایینی است. به همین دلیل این گاز، برای کاربردهایی که خطر آتش‌سوزی وجود دارد، مناسب است.
تکمیلی هوای فشرده
وزن کم: گاز هوای خشک دارای وزن کمی است و به همین دلیل، برای کاربردهایی که نیاز به حمل و نقل گاز وجود دارد، مناسب است.
گاز Z.Air به خودی خود خطرناک نیست، اما اگر به درستی استفاده نشود، می‌تواند خطراتی را ایجاد کند. برخی از خطرات احتمالی گاز Z.Air عبارتند از:
آتش‌سوزی: این گاز آتش را تشدید می کند. این به این دلیل است که گاز هوای خشک حاوی اکسیژن است که برای احتراق ضروری است.
انفجار: سیلندرهای این گاز تحت فشار هستند و در صورت آسیب دیدن، ممکن است منفجر شوند.
مسمومیت: استنشاق گاز Z.Air می‌تواند باعث سرگیجه، سردرد و مشکلات تنفسی شود.
ایمنی هوای فشرده
برای جلوگیری از خطرات احتمالی گاز هوای خشک، باید نکات ایمنی زیر را رعایت کرد:
سیلندرهای گاز هوای خشک را در محل‌های خنک و خشک نگهداری کنید.
سیلندرها را در معرض گرما، شعله و جرقه قرار ندهید.
تجهیزات محافظ شخصی مانند عینک ایمنی، دستکش و ماسک را هنگام کار با گاز هوای فشرده استفاده کنید.
در صورت تماس با چشم یا پوست، بلافاصله محل را با آب فراوان شستشو دهید.
در صورت استنشاق ، فرد را به هوای تازه منتقل کنید و در صورت لزوم به اورژانس مراجعه کنید.
هوای فشرده و منابع آن
منبع اصلی گاز هوای خشک، هوا است. هوا مخلوطی از گازهای مختلف است که عمده‌ترین آنها نیتروژن (78%)، اکسیژن (21%) و آرگون (0.9%) هستند. برای تولید گاز هوای خشک، رطوبت موجود در هوا باید حذف شود.
این کار می‌تواند با استفاده از روش‌های مختلفی مانند خشک‌کن‌های جذبی یا خشک‌کن‌های تبریدی انجام شود.
روش خشک کن های جذبی
در روش خشک‌کن‌های جذبی، از مواد جاذبی مانند آلومینیوم کلرید یا سیلیکا ژل برای جذب رطوبت از هوا استفاده می‌شود. در این روش، هوا از میان مواد جاذب عبور می‌کند و رطوبت آن توسط مواد جاذب جذب می‌شود.
خشک کن تبریدی
در روش خشک‌کن‌های تبریدی، از سرما برای تبدیل رطوبت موجود در هوا به یخ استفاده می‌شود. در این روش، هوا سرد می‌شود و رطوبت موجود در آن به یخ تبدیل می‌شود. سپس این یخ‌های تشکیل شده ذوب شده و رطوبت از گاز جدا می‌شوند.
علاوه بر هوا، منابع دیگری نیز برای تولید گاز هوای فشرده وجود دارد. به عنوان مثال، می‌توان از گازهای طبیعی یا فرآورده‌های نفتی برای تولید گاز هوای خشک استفاده کرد.
تهیه وتامین
جهت تهیه گاز هوای خشک با سپهر گاز کاویان تماس بگیرید.
02146837950
02146835980